Perwsza wizyta u lekarza

Pierwsza wizyta lekarska, na którą udajemy się z naszym maluszkiem zazwyczaj przypada na 6 tydzień po narodzinach, gdyż właśnie wtedy dziecko jest po raz pierwszy szczepione. Oczywiście w razie, kiedy nas coś niepokoi, to udajemy się do lekarza wcześniej. Warto do takiej wizyty odpowiednio się przygotować. Po pierwsze dobrze by było ustalić dokładny termin i godzinę naszej wizyty, aby uniknąć długiego oczekiwania w kolejce.
Wybierzmy taki termin i porę dnia, aby była jak najbardziej dogodna dla nas i dla maluszka. Chodzi o to, aby wizyta lekarska nie przypadła, np. w porze karmienia maluszka, bo wtedy nasza pociecha będzie rozdrażniona i niespokojna. Warto odpowiednio ubrać maluszka. Odpowiednio znaczy wygodnie, gdyż badanie wiąże się z rozebraniem maluszka. Warto także zabrać ze sobą ubranko na zmianę, gdyż zdarzają się różne niespodzianki, pieluchę tetrową,np. do położenia na wadze, kiedy lekarz będzie chciał zważyć dziecko, oczywiście zapasową pieluszkę jednorazową, a także książeczkę zdrowia i pesel maluszka.
Pierwsza wizyta lekarska wiąże się z niemałym stresem, dlatego też warto sobie wcześniej zapisać na kartce o co chcemy zapytać lekarza, aby niczego nie zapomnieć, a tym samym skrócić czas wizyty oraz być dobrze poinformowanym.
Pamiętajmy, aby podczas badania być blisko naszego maluszka, trzymać go za rączkę, a jeżeli to możliwe trzymać na rękach, ponieważ twoja obecnoś, w tej nowej dla niego sytuacji, jest mu bardzo potrzebna.

Przeziębiony maluszek

Przeziębienie pojawia się przy spadku odporności spowodowanej wychłodzeniem. Jednym z pierwszych objawów przeziębienia jest katar, który jest niezwykle męczący dla dzieciaczków. Są jednak sposoby, aby trochę ulżyć zakatarzonemu maluchowi. Bardzo dobrym sposobem jest rozrzedzenie wydzieliny poprzez zakrapianie soli fizjologicznej, dzięki której będzie nam łatwiej oczyścić nosek. Jeżeli katar jest bardzo obfity można zastosować krople Nasivin Soft 0,01%. Zakrapla się je po 1,2 krople do każdej dziurki około 2,3 razy na dobę, ale nie dłużej niż 3 dni. Wokresie, kiedy nasza pociecha ma katar warto go jak najdłużej układać na brzuszku lub nosić pionowo na rękach, oczywiście w czasie kiedy nie śpi. W czasie snu natomiast warto podłożyć pod dwie nogi łóżeczka od strony głowy książki, aby główka znajdowała się wyżej. Dobrze jest także nawilżać mieszkanie, np.rozwiesić na kaloryferach mokre pieluszki. Kedy często oczyszczamy dziecku nosek, skóry w jego obrębie staję się podrażniona, dlatego też miejsca wokół noska dobrze jest smarować maścią majerankową lub linomagiem. Poza tym zadbajmy o to to , aby w domu nie było zbyt gorąco. 20 stopni w ciągu dnia to wystarczająca temperatura, a w nocy nawet o jeden lub dwa stopnie mniej.
Następstwem kataru zazwyczaj jest kaszel. Na początku jest to kaszel suchy, a później mokry. Na rynku jest wiele syropów przeciwkaszlowych, ale pamiętajmy, aby dzieciom do pierwszego roku życia nie podawać ich bez konsultacji lekarskiej. Warto oklepywać maluszkowi plecki oraz układać go w podobnej pozycji jak przy katarze. Zarówno przy katarze jak i przy kaszlu należy podawać dziecku dużo płynów.
Do lekarza należy się zgłosić wówczas, gdy przeziębienie dopadnie noworodka, kiedy wydzielina z noska jest zielona lub żółtawa, kiedy kaszel przypomina szczekanie, gdy pojawią się duszności oraz kiedy napadu kaszlu są częste i wycięczające.

Wady postawy

Warto zwracać uwagę na postawę ciała naszych dzieci, aby w porę zauważyć ewentualne nieprawidłowości w celu zapobiegania ich dalszemu rozwojowi.
Jak dbać o kręgosłupy naszych dzieci?
Stwórzmy im w domu wygodny kącik do odrabiania lekcji, z krzesłem i biurkiem dopasowanym do wzrostu dziecka.
Pilnujmy, aby waga plecaka nie przekraczała 10-15% masy ciała dziecka. Niech w plecaku będą tylko konieczne rzeczy, wypakujmy z niego te niepotrzebne.
Bardzo ważne jest to, aby dziecko spędzało dużo czasu na świeżym powietrzu i to w sposób aktywny. Jazda na rowerze, wspinanie się po szczebelkach, skakanie na skakance, gra w piłkę wzmacnia mięśnie stabilizujące kręgosłup.
Pilnujmy, aby dziecko jak najmniej spędzało czasu przed telewizorem, czy komputerem, ono dostatecznie duzo czasu spędza w siedziącej pozycji w szkole, a więc zachęćmy naszą pociechę do aktywnego wypoczynku.
Dziecko powinno spać na odpowiednim materacu, aby kręgosłup zachowywał naturalny kształt.
Obserwujmy także stopy i nogi naszych pociech, gdyż ich wady wpływają na całą sylwetkę, czyli utrwalenie nieprawidłowej postawy.
Wada postawy prowadzi do szybszego powstawania zmian zwyrodnieniowych, do bólu kręgosłupa i ograniczenie sprawności w dorosłym życiu.
Dlatego raz na kilka miesięcy poobserwujmy postawę dziecka i jeżeli coś cię zaniepokoi zwróć się do lekarza ogólnego, który wypisze skierowanie do specjalisty.

Wychowywać nastolatka

Wiek, kiedy ma się kilkanaście lat objawia się często okresem buntu, sprzeciwu, chęcią łamania wszelkich zasad. Rodzice w takiej sytuacji nie zawsze wiedzą jak mają postępować i to jest zrozumiałe, gdyż to bardzo trudny etap rodzicielstwa. Bardzo ważne jest, aby poświęcać swojemu nastoletniemu dziecku dużo czasu rozmawiając z nim na różne tematy, a zwłaszcza takie, które stanowią jakiś problem. Możemy wtedy wspólnie rozwiązywać te problemy lub podpowiadać rozwiązanie jakichś sytuacji. Musimy dać dziecku prawo do posiadania i wyrażania własnego zdania na różne sprawy. W ten sposób okazujesz dziecku, że masz do niego zaufanie i należyty szacunek, dzięki czemu rozwinie się między wami silna więź, która bardzo dobrze wpłynie na wasze wzajemne relacje. Należy pamiętać, aby być dla dziecka rodzicem ,który wyznacza racjonalne zasady i reguły postępowania, dzięki którym nastolatek poczuje się bezpiecznie. Oczywiście te zasady nie mogą być rygorystyczne, tylko mądre i przemyślane. Trzeba pozwolić dziecku być samodzielnym, nie zakazywać kontaktów z rówieśnikami i dać mu pewną swobodę działania odpowiednią do wieku. Ważne jest, aby nie próbować być dla swojego dziecka kumplem, gdyż oznacza to brak jakichkolwiek zasad i kontroli, a to jest szkodliwe dla nastolatka. Trzeba być dla niego po prostu kochającym rodzicem, na którego można zawsze polegać. W końcu rodzice to opiekunowie i wychowawcy swoich dzieci i to na ich pomoc pociecha może zawsze liczyć, czego nie można powiedzieć o kolegach i znajomych.